مریم دهقانی نظام آبادی مسئول حزب همت بخش فارغان شهرستان حاجی آباد طی یادداشتی خواهان توجه ویژه مسئولان به محوطه تاریخی و ارجاع شیر برنزی فارغان به موزه هرمزگان شد
وی در این یادداشت آورده است
طی یک دهه اخیر و با وجود قول های چند مدیر کل میراث فرهنگی استان که یکی پس از دیگری وعده بازگشت شیر برنزی سر دادند و رفتند هنوز این اثر تاریخی به هرمزگان بازنگشته است
جدا از اهمیت بازگشت شیر برنزی فارغان به استان و البته گربه رقصانی موزه کرمان در تاخیر استرداد این اثر ارزشمند تاریخی، این اهمیت نیز در حاجیآباد از دو دهه قبل تاکنون در قالب طرح احداث موزه تاریخ طبیعی و باستانی در مراجع مربوطه مطرح شده که تاکنون مسئولان اهمیت احداث آن را یا متوجه نشدهاند و یا اینکه منتظرند همانند محوطه تاریخی جیرفت، یک زمین خالی از اشیای باستانی را در سالهای آینده به عنوان نوشداروی بعد از مرگ سهراب فراهم و مدیریت کنند.
برخی از اهالی طارم حاجیآباد پیرامون حفاریهای چند سال اخیر این منطقه میگویند که هر از گاهی در گوشه و کنار این منطقه و به ویژه در ارتفاعات شاهد حفاریهایی هستیم. آنها میگویند: پس از مشاهده چنین مواردی موضوع را به دهیاران و یا پاسگاهها اطلاع میدهیم.
مردم می گویند ،این نخستین باری است که مشاهده میشود، دلالان و حفاران با این همه جسارت به کند و کاو محوطههای باستانی دست میزنند.
اهل فن معتقدند جدا از کمبود شدید اعتبارت اگر میراث فرهنگی استان بتواند حتی با تشویق بخش خصوصی موزه حاجی آباد را راه اندازی کند
فواید قابل توجهی را متوجه بخش فرهنگ تاریخی و باستانی این شهر و حتی بخش میراث فرهنگی استان می کند .
فعالان فرهنگی و دوستداران تاریخ مدام تذکر می دهند که در حاجیآباد فاجعهای در حال رخ دادن است که اگر به آن توجه نشود به زودی شاهد تخلیه سندیت تاریخی و میراث خاکی یکی از تمدنهای باستان ایران زمین خواهیم بود. به گفته کارشناسان و در جهت جلوگیری از ماجرای تخریب قبرستان تاریخی و دیگر حفاری های غیر قانونی، بهترین راه حل در مقطع کنونی در راستای کند کردن چپاول اشیای تاریخی این منطقه اسکان یک تیم قدرتمند اداری، حفاظتی و بازدارنده برای جلوگیری از تقلیل خسارات و ایجاد اخلال در کار حفاران و دلالان است تا موعد اندیشیدن یک راهکار اساسی فرا برسد.
ضمن اینکه نکنه مهم تر رونقگیری بازار فروش و تبلیغات دستگاههای فلزیاب در جای جای شهرستان است که به قول برخی از دلسوزان این روزها چه در فضای مجازی یا واقعی بین برخی افراد طماع صحبت از مباحث فنی، کیفی و برد بالا یا پائین و فوقالعاده بودن فلزیابهای به اصطلاح عمقزن است. به راستی چقدر و چه تعداد از آثار گرانبهای این کهن دیار بخاطر یک مشت دلار راهی موزه های آن سوی خلیج فارس شده است
ورای موضوع مهم ارجاع شیر برنزی به استان ،امروزه کشورهای کوچک سواحل خلیج فارس و کشورهای همسایه ی شمالی ایران که دیرینگی فرهنگ و میراث ملموس و ناملموس شان به اندازه ی کشور ما نیست، پیش تر حتی جزئی از خاک ایران بوده اند، میراث مردمان کشورمان مصادره و آیین ها و میراث نیاکان ما را به نام خود ثبت کرده اند
منطقه فارغان زمین از دیرباز به گواه تاریخ گذشته و کشفیاتی مانند شیربرنزی که هم اکنون درموزه سازمان میراث فرهنگی کرمان نگهداری می شود، نگهبان و امانت دار میراث کهنی بوده است که ماهیت و قدمت منطقه را به امانت به آیندگان در دل خود جای داده است.
روستای نظام آباد و شاهرود هم بخشی از این میراث کهن بوده است و آثار وجود سفال و قلعه تاریخی و ابنیه هایی منجمله چاه ساروج کشی شده و تعداد زیادی از ابنیه های تاریخی در دل خود جای داده است که با بی توجهی مسئولان اجرایی سابق روستا و عدم شناساندن آن به مسئولان استانی مغفول مانده است
تخریب مدرسه قدیمی و خشت و گلی روستای نظام آباد ( به باورها بسیاری شاید اولین مدرسه در منطقه) با کشمکش های بین این آبادی با روستاهای همجوار تخریب شد
دبستانی که بسیاری از افراد منطقه در آن بالیده اند و هم اکنون افراد ذی نفوذی در شهرستان هستند با بی مهری تخریب مورد قرار گرفت. این امر نشانی از بی توجهی به میراث گذشتگان دارد
آنچه تمام کشورهای جهان و مردم یک کشور را به نقطه اشتراک واحد،اتحاد و انسجام می رساند فرهنگ و میراث گذشتگان است که حول این محور به وجود آمده بخش عظیمی از مشترکات ملی پیوند می خورد
امید است توجه به فرهنگ و میراث کهن منطقه سبب پیدایش وحدت مردمی و
نگهداری از ارثیه فرهنگی شود.آرزومندم با اتحاد، همدلی و مهربانی قدردان داشته هایمان باشیم و نگهبان و امانت دار این میراث کهن برای آیندگان باشیم